Another new review of Jesús Ignacio Aldapuerta’s The Eyes:

Γκροτεσκο, ώμο, βίαιο… Σε υπερθετικο βαθμό. Δοκιμαστηκαν οι αντοχές μου και η ανοχή μου. Δεν ξέρω εάν είναι αυτοβιογραφικο, εάν είναι κριτική στον σύγχρονο τρόπο ζωής ή απλά το πόνημα ενός σαδιστη ψυχοπαθους.

Είναι η ματιά του συγγραφέα στα τεκταινομενα ή όσα είδαν τα μάτια του;

Οποια και εάν είναι η απάντηση, η ανάγνωση αυτού του βιβλίου χρειάζεται κότσια, γερό στομάχι και αποστασιοποιηση.

2.5 τα αστεράκια, χάριν στρογγυλοποιησης έγιναν 3. — Review

---

Translation: Grotesque, shoulder, violent … in the superlative degree. They tested my strength and my tolerance. I do not know if it’s autobiographical, if criticism of modern lifestyle or simply the essay a sadistic psychopath.

It is the look of the author in foursomes or what they saw his eyes?

Whatever the answer, read this book takes guts, a strong stomach and detachment.

2.5 the stars, thanks Rounding became three.

Previously pre-posted:

• Eyeway to Ell…

Two new reviews of Jesús Ignacio Aldapuerta’s The Eyes:

Δεν είχα άλλο βιβλίο στα ελληνικά να διαβάσω, αγγλικά βαριόμουν λίγο, οπότε διάβασα αυτό το ανοσιούργημα. Κάποιες ελάχιστες ιστορίες ήταν εντάξει, σκληρές, αλλά τις άντεξα μια χαρά (καλό είναι αυτό τώρα;), αλλά κάποιες ήταν εντελώς εμετικές (π.χ. Αποδεικτικά στοιχεία), και με το ζόρι τις τελείωσα. Όπως και να το κάνουμε το βιβλίο είναι εμετικό, νοσηρό, άρρωστο, πείτε ό,τι άλλο θέλετε. Φυσικά η γραφή είναι πολύ καλή. Αν δεν ήταν τόσο άρρωστος ο συγγραφέας (από αυτά που διάβασα στον πρόλογο, δεν τον ήξερα και από πριν τον τυπά), σίγουρα θα μπορούσε να γράψει κάποια καλογραμμένα μυθιστορήματα τρόμου (έστω και σκληρά). Αλλά φευ… — Review

Translation: I had another book to read in Greek, English a little bored, so I read this outrage. Some few stories were okay, tough, but withstood fine (good is it now?), But some were completely emetic (eg Evidence), and by force of finished. Whatever you do book is emetic, unhealthy, sick, say whatever else you want. Of course the writing is very good. If it was not so sick the author (from what I read in the preface, I did not know from before standards) certainly could write a well written horror novels (even hard). But alas …

Αν το πάρει κανείς κυριολεκτικά είναι πραγματικά… απαίσιο! Αυτό βέβαια είναι, κατά την γνώμη μου, η επιφανειακή κριτική.

Λογοτεχνικά, ο μυστηριώδης αυτός συγγραφέας είχε να δώσει πράγματα καθώς τόσο οι περιγραφές όσο και οι εικόνες που δημιουργεί είναι δείγμα λογοτεχνικής δεξιοτεχνίας. Φυσικά, κανείς δε προσπερνά το άρρωστο του νοήματος.

Αξίζει κάποιος να το διαβάσει (αν διαθέτει γερό στομάχι) και θα διαπιστώσετε πως λογοτεχνικά είναι καλύτερο από την “Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ” του μαρκήσιου και προσεγγίζει την “Ιστορία του Ματιού” του Ζ.Μπατάιγ. Αυστηρά για ενήλικο και ώρμο κοινό! — Review

Translation: If you get literally is really … horrible! This of course is, in my opinion, the superficial criticism.

Literature, the mysterious writer he had to give things as well as descriptions and images created are literary virtuosity sample. Of course, no one overtakes the sick of meaning.

It is worth to read (if you have a strong stomach) and you will see that literature is better than the “Philosophy in the Boudoir” Marquis and approaches the “Story of the Eye” of Z.Mpataig. Strictly for adult and ormo public!

Jesús say:

M… P… U….. G… G….. E… R…. | M….. P… A… T….. A… I….. G…. | M… P…. U… R… R… O….. U… G… H… S….. | …(…. | M… P… U….. T… | M… P….. A… L… L….. A… R… D… | M… P….. R… I… L….. L… | …)…