Biblia anagrammatica, or, The anagrammatic Bible: a literary curiosity gathered from unexplored sources and from books of the greatest rarity, Rev. Walter Begley, Privately Printed for the Author, 1904
I. ANAGRAMMATIC DIALOGUES COMPOSED ENTIRELY OF THE LETTERS OF THE SALUTATIO ANGELICA: “AVE, MARIA, GRATIA PLENA; DOMINVS TECVM”
After considerable research, I have only discovered two writers who have attempted this excessively difficult literary device. One was the eccentric Pierre de St. Louis, a Carmelite, whose book is dated 1672, and the other an Hungarian priest, who gave his contribution to the public in a work published as recently as 1869.
Luc. i. 28.
Ave, Maria, plena gratia; Dominus tecum.
Anagrammata.
Pierre de St. Louis, Carmelite, 1672.
Nigra sum. At Janua Coeli demum aperta.
Amica pia et Rosa grata, Lumenve Mundi.
Gemma Vitis in ea clara Domu pure nata.
Virgo clemens pia miranda, Eva mutata.
Regia summa Patrona, Clientem adjuva.
Virgo meum lumen, pia et sacrata Diana.
Ira placata rigidum mutas Evae nomen.
O Musa, jam ad te levia carmina pergunt.
Area mea totiusve Mundi ampla Regina.
Mater Carmeli. In eo, pia, munda, augusta.
Magna diu semper, Carmeli o Janua Tuta.
In Te valida via, magna sperat cor meum.
Amate prodigium naturas sine macula.
Semper inviolatam, argute canam. Audi.
Gemma tuis pie cara, in Domu Lauretana,
Jam tum via miranda per angelos vecta
Permagna Domus aurea in alta emicuit.
Vera, Alma Domus Agri Piceni tuta mane.
Amica ad te unam, jam Peregrinus volat.
Tu Dia, quam Pia, ore angeli arcanum sume.
Sanctuarium a Dei mei Angelo paratum.
Eia, Pia, Caram Mundo genitura salutem.
Ea pia, edita Regula omnium sanctarum.
Virgo casta Diana Emmanuelem rapuit.
Alma Porta jam antea Decus Virgineum.
Summa Diva ac Virgo plane intemerata.
Tam magna Deipara, una te jure colimus.
Via mea, Paradisi gratum Lumen, te cano
Intus a gaudio camera impleatur. Amen.
Mater cujus amaritudo ei plane magna
Elucens Virgo, tu jam pia Mater amanda.
In Amanda vivam ego. Petrus Carmelita
Mea Virago Lauretana est prima mundi.
Mira simul et pia, erga Numen advocata.
O Luna magnum a Dei pietate sacrarium.
O Unica sanave Margarita, Dei templum.
Summa Regina Poli, tute ac jure amanda.
Tu Regia, non Eva prima, sed Immaculata.
Sum Luna Picena amata, Virgo Mater Dei
Tu mea ardua ara, olim in Picenum gesta.
O veri Dei Munus, Palma, caritate magna.
Alma vere Integra, Pudica. Nos jam muta.
Due Regina et viam tutam sine malo para.
Num pia amata, et sacra Virgo de Lumine.
Eva intacta Deum jam paris angelorum.
Ita amata parens miraculo Deum genui.
Ardua sancta pia meum Genitorem alui.
Tu pia amica Mundo. Salve Regina Mater,
O augusta mire pia. Nunc Dei Mater alma.
Ipsa ter magna aut nimium decora. Vale.
Optima, cara Mater Numinis. Vale. Gaude.
This very eccentric Carmelite who framed the above fifty-one anagrams, and the first anagrammatic dialogue in Part I., some pages back, has been presented entire, and not tithed. The reasons of this special privilege are that he is rare to a degree, an “original” here and always, and the specimens above have been picked out, for the first time, from different parts of his work, for which, and for more about him, see the Bibliography.
• Biblia anagrammatica (1904)